Een half jaar in de Provence…

16-12-2015

Een half jaar in de Provence

“De Provence is een van de meest geliefde gebieden in Frankrijk. Het landschap is er idyllisch, de temperatuur aangenaam, eten en drinken zijn er geroemd en de bewoners hartelijk.”

Het voorwoord in het boek van Peter Mayle: “Een jaar in de Provence.”

Tijdens ons eerste seizoen B&B Terre de Lumière verbleven wij een half jaar in de Provence. Het is er zeer goed toeven en La Douce France heeft veel te bieden! Wat ons zoal is opgevallen aan het leven in dit magische deel van Zuid-Frankrijk willen we graag met u delen. Dit is deel 1 van in totaal 3 delen

Een half jaar in de ProvenceMeteo France
In de Provence zijn de Fransen (en wij dus ook) echt bevoorrecht met het weer. Opvallend is wel dat ze het er iedere dag over hebben! Te warm, te koud, te nat, te droog. Het lijken wel Nederlanders…

Chez Vincent et fille
We hebben in Entrecasteaux een slager met geweldige kwaliteitsproducten!
Iedere ochtend gaan we er weer naar toe om onze inkopen te doen voor het ontbijt. In het begin viel het ons niet op maar vaak stond er niemand achter de toonbank. Echter binnen enkele minuten kwam Vincent of zijn ‘fille‘ Jessica door de zijdeur naar binnen om ons te helpen. Het witte slagers schort werd tijdens binnenkomst snel aangetrokken en achter de toonbank dichtgeknoopt.
Wat bleek?
In de ochtend zit het ‘ensemble du personnel de la boucherie‘ op het terras in het zonnetje rustig koffie te drinken. Ze nemen wel een strategische positie in zodat ze kunnen zien of er iemand de slagerij binnen gaat. Vervolgens wordt er een spurt van 150 meter genomen om de klant van dienst te zijn. Is de ‘client‘ weer weg, dan gaan ze weer snel terug naar het terras…
Geweldig toch hè, als je zo zaken kunt doen!

Martine van de Boulangerie
We hebben ook een hele goede ‘boulangerie’! Martine, de vrouw van de bakker, zwaait er de scepter. Het duurde even voordat we Martine duidelijk hadden gemaakt dat we niet op vakantie waren maar de eigenaren van ‘Chambre d’Hôtes Terre de Lumière’ en veel ‘pain‘ nodig hadden. Normaal gesproken heeft Entrecasteaux 1000 inwoners maar in de zomer ruim een verdubbeling! Al deze toeristen moeten dus ook voorzien worden van een boterham en ons dorp heeft maar één bakker.
Vanaf dat moment bewaarde ze de gewenste ‘baguettes’, ‘croissants‘ en de ‘pain au chocolat‘ als een “schat” achter haar toonbank tot we het op kwamen halen.
“We” klopt in deze niet helemaal, want ik (Elma) ging er meestal naar toe.
Toen Kees een keer ging en vroeg naar het brood achter de ‘compteur‘ werd hij argwanend aangekeken en hij moest verzekeren dat het wel echt ‘pour‘ Elma was…

Note: de foto is gebaseerd op het boek “Een jaar in de Provence” van Peter Mayle.

Vorige Volgende